Nicole Kaandorp

Ik huil best makkelijk. Dit jaar (2025) hou ik in een schriftje bij waarom allemaal. Toen ik daar laatst over vertelde op een borrel, riep er iemand: ‘Daar zou ik wel een nieuwsbrief van willen!’

Dit is die nieuwsbrief.

Niet online, want huilen is persoonlijk. Het komt voort uit emoties te overweldigend voor een lichaam. Ik huil om dingen die allesomvattend, maar soms ook juist subtiel of best een beetje suf zijn. Op kwetsbare momenten, om mooie details. Uit jaloezie, blijdschap, frustratie, vermoeidheid, of omdat ik me gezien en geliefd voel. Omdat ik sap krijg in bed.
Voor dat huilen schaam ik me geenszins, maar wil ik de redenen ervoor op het internet voor altijd? Liever niet. Daarom wordt dit een papieren nieuwsbrief.

Wat krijg je als je je abonneert?

Maandelijkse post! Echt papier in een echte envelop op je deurmat! Bestaande uit:

Een op prettig romanpapier geprint rapport van waar ik om heb gehuild de voorafgaande maand.
Statistiek! Taartdiagrammen! Percentages! Categorieën!
Toelichtingen daarbij!
Eén of meerdere uitgelichte prozaïsch opgeschreven huilmomenten.
Waarschijnlijk goede film-, serie- en/of boekentips, gezien ik ook geregeld om dat soort dingen huil.
Eenmalig: een omslagje om alle vellen van het jaar in te bewaren, zodat je alles lekker kunt bundelen en in je boekenkast kunt zetten, mocht je dat willen.
Een eindejaarspresentatie, in nog nader te bepalen vorm.
Een eerlijkheid die je zelden op papier vindt.

Mits:

Je begrijpt dat dit kwetsbaar is.
Je instemt met de voorwaarde dat je geen details, citaten of cijfers uit dit werk deelt op het internet, noch in woorden, noch op foto’s.
Je alleen analoog of via privé-berichten over dit project spreekt met anderen (in cafés mag natuurlijk alles, en als je bijvoorbeeld de bladzijden eens meeneemt om aan vrienden te laten zien is dat helemaal oké).
Je belooft de papieren nooit in te scannen, digitaal te archiveren of door te verkopen. Ook niet over héél veel jaar.

FAQ

Wat is één huil?
Alles met tranen veroorzaakt door niet-fysieke omstandigheden (de wind in mijn ogen telt niet). Als ik meerdere keren om precies hetzelfde huil, bijvoorbeeld voor en na een zakdoekjespauze, telt dat alsnog als één huil.

Wat gebeurt er als ik me pas later in het jaar aanmeld?
Dan krijg je bij je eerste post alle voorafgaande rapporten én het omslagje mee.

Waarom €36?
Drie euro per nieuwsbrief. De kosten voor 1 of 2 postzegels (afhankelijk van de lengte en dus zwaarte van het papier) zijn al €1,21 - 2,42. Daar komen dan nog enveloppen en best veel print- en papierkosten bij, om maar niet te beginnen over de tijd die het schrijven, ontwerpen, en bijhouden van de administratie kost. Ik maak hier geen winst op en dat hoeft ook niet.

Was het niet eerst goedkoper?
Ja! Maar toen bleek ik er verlies op te maken, oeps. Mocht je weinig te besteden hebben, maar toch graag deze nieuwsbrief ontvangen, mag je me altijd een mailtje sturen: huilen[at]nicolekaandorp.com.

Mag ik deze pagina privé doorsturen naar mensen die jij niet kent?
Natuurlijk, graag zelfs! Iedereen die geïnteresseerd is in emoties is hartstikke welkom hier.

Waarom mag ik het dan niet online delen?
Zoals ik hierboven al schreef: huilen is persoonlijk. Ik weet niet waar ik nog om zal huilen dit jaar. De kans bestaat dat het anderen betreft, die ik zal anonimiseren, maar we weten allemaal dat zulke dingen met moeite vaak toch te achterhalen zijn. Misschien is iets waar ik in mei om huil wel een controversiële roddel. Of iets wat in een medisch dossier thuishoort. Ik weet het nog niet. Ik wil mezelf en de mensen om me heen beschermen, en ik vertrouw op de geborgenheid van papier en de integriteit van eenieder die zich in dit project interesseert.

Is dit literair?
Ik denk het? Er zit in ieder geval 9% btw op.

Er is geloof ik iets misgegaan.
Als het goed is krijg je een bevestiging van je bestelling per mail. De brieven verstuur ik tussen de 5de en 15de van de volgende maand. Ontvang je niets, heb je je gegevens verkeerd ingevuld, of gaat er iets anders mis? Mail mij dan gerust op: huilen[at]nicolekaandorp.com.

Waarom?
Ik heb er zin in! Ik hou van gevoel! Ik reken erop dat de wereld een mooiere plek wordt als mensen met elkaar delen wat er écht aan de hand is, in alle complexiteit en nuance, en er is voor mij niets echters dan ergens om huilen.